3.बन्या प्रोजेक्ट मध्ये रमतो

बन्याला प्रोजेक्ट allocate झाला आणि बन्या भलताच busy झाला. मागचा पूर्ण आठवडा बन्या मला भेटलाच नाही. मी तर join झाल्यापासून प्रोजेक्ट मध्ये काम करतो पण कधी इतका busy नाही झालो की मित्राशी ५ मिनिट पण गप्पा मारू शकलो नाही. पण बन्या भलताच कामसू निघाला. ह्याची भेट घ्यायला ह्याच्या डेस्क वरच जावं लागेल।
आज सकळीच माझा मोर्चा बन्या च्या डेस्क कड़े वळाला. तसा मला थोड़ा doubt आलाच होता . तो आता वसुधा च्या टीम मधे होता ना. मी वसुधाला नीट ओळखतो. माझ्याच बस स्टॉप ला चढाते ती. कधी कधी बोलते सुध्धा.

मी बन्याच्या जागेवर पोहोचलो अणि माझी शंका खरी निघाली. हा मुलगा डेस्क वर नाहीच. मी लगेच वसुधा चा डेस्क शोधला. तर ही मुलगी फुकटच्या फ़ोन वर कोणाशी तरी गप्पा मारत होती.
हा पोरगा गेला कुठे????तेवढ्यात बन्या अतिशय वेगाने आला आणि मला जवळपास ढकलूनच वसुधा कड़े गेला. हातातले पुस्तक ठेवले. ती गोड हसली. हा एकदम लाजला अणि माझ्याकडे आला.माझा डोकं तसा फिरलच होतं. मी चिडूनच म्हणालो
"एवढा दोस्तं परका झाला का की पार ढकलून तिला पुस्तक द्यायला गेला ते"
"अरे यार तुला नाही कळायचं ते.ती microsoft चे सर्टीफिकेशन करत आहे मग मला मदत नको का करायला।"
"तू काय मदत करणार? तू तर back end मध्ये काम करतोस ना?"
"हो पण सचिन आहे ना , तो आहे front end मध्ये.ती कल बोलली की तिला सर्टिफिकेशन चे पुस्तक हवे आहे.मग आम्ही दोघानी खूप शोधले।"
"आम्ही दोघानी म्हणजे?"
"मी आणि सचिन ने"
"Dont tell me तू त्याला पण कामाला लावलस?"
"मग त्यात काय बिघडलं?"
"सापडले एकदाचे पुस्तक"
"कोणाकडे?"
"सचिन च्या प्रोजेक्ट मध्ये एक मुलगा आहे त्याच्या रूम मेट कड़े"
"काय?????"
"मी लगेच तिला आणून दिले।"
"काय????"
"सारखं काय काय काय करतोस?" ती पास झाली तर मला आनंदच वाटणार आहे ना"
"पण सचिन च्या मित्राच्या रूम मेट कडून आणून द्यायची काय गरज होती? त्यापेक्षा तिला पुस्तक विकतच आणून द्यायचे होते , बरोबर receipt पण आणून द्यायचिस"
"किती कुचकट बोलतोस रे. ती लवकरच पुस्तक परत देइन यार।"
“बर ते जाऊदे. कुठे होतास आठवडाभर? एकदा पण चहा प्यायला नाही आलास की लंच ला नाही दिसलास .हिच्याच मागे होतास वाटतं”
“अरे तसं नाही. जरा प्रोजेक्ट मध्ये काम होतं. ती सर्टिफिकेशन ची तयारी करत आहे म्हणुन मीच आपली तिला मदत करत होतो कामत।”
“ म्हणजे? आता तू front end च कोड पण लिहितोस की काय?”
“हो, सोपा असतो, copy paste जिंदाबाद”
“आणि back end coding?”
"ते पण मीच करतो. तिचे काम दुपार पर्यंत संपते. ती ६ ला गेली की मग माझे सुरु करतो.मस्त ऑफिस चे फुकट डिनर खातो आणि १२ ला शार्प घरी”
“वाह! तू म्हणजे कमाल आहेस”
“मग आहेच मी मुळी तसा”

बन्या स्वतः वर भलताच खुश झाला होता एकंदर काय तर ती मुलगी सर्टिफिकेशन करत होती आणि ह्याला तिने कामाला लावले होते. त्यानंतर मीच वसुधा शी बोलेनासा झालो. ती मला बऱ्याच वेळेस cafeteria मध्ये टाइमपास करताना दिसायची आणि बन्या काम करताना डोळ्यासमोर दिसायचा.एक दिवस बन्याचा फ़ोन आला


“मक्या अरे तुझ्या कड़े disprins , asprin ,saridon किंवा crocin आहे का रे?”
“काय रे? काय झालं?”“अरे ४ दिवासंपासून झोपच मिळत नाहीये, रिलीज़ जवळ आले आणि खूप डोकं दुखत आहे. ताप पण भरला आहे अस वाटतय”

मी तसाच बन्याकडे गेलो.त्याचा चेहरा फारच उतरला होता. दोन्ही कोड त्यालाच लिहायचे म्हंटल्यावर असे होणारच. वसुधा च्या नादामध्ये तो सलग ४ दिवस १६ १६ तास काम करत होता. अखेर त्याचे रिलीज़ झाले.वसुधने खुपच प्रेमळ thank you म्हंटले.बन्या तेवढ्यानेही खुश झाला.म्हणतो कसा
“बघितलस मला किती छान thank you म्हंटले तिने”
“हो!!!!! म्हाणनारच.काम चुकार कुठली. सगळं काम तुझ्या कडून करून घेतलं नि स्वतः मात्र सर्टिफिकेशन केलं.उद्या १००% hike घेउन दूसरी कड़े जाईल सुध्धा”
मी असे बोलुन गेलो खरा पण माझे मलाच माहित नव्हते की मी बोललेले वाक्य़ तंतोतंत खरे होइल. वसुधा चे दुसरयाच दिवशी गुड बाय चे मेल आले. मी लगेच बन्याला फ़ोन लावला
“अरे वसुधा चे मेल पाहिलेस का?”
“हो पाहिले ना” पलीकडून बन्याचा रडका आवाज आला
“कुठल्या कंपनी मध्ये चालली आहे ? any idea?”
“sap labs”
बन्याचे उत्तर ऐकून मी उडालोच. पुन्हा sap labs!!!!!!!!!!
“किती hike?”
“१००%”मी गारच पडलो. तरी पण मी बन्याला विचारले
“तुला सांगितलं होतं का तिने?”
“नाही रे , काहीच बोलली नाही. सकाळी म्हणाली सगळ्या formalities पूर्ण करून गप्पा मारु. मी वाट पाहत बसलो तर कधी गुड बाय चे मेल टाकुन निघून गेली कळालेच नाही”
“काय????? म्हणजे ती तुला भेटून सुद्धा गेली नाही?”
“नाही”
“आणि पुस्तक?”
"ते पण परत नाही केलं. म्हणाली नंतर मैत्रिणी बरोबर पाठवुन देते”

अशा प्रकारे वसुधा ने तिचा खरा रंग दाखवला होता. शेवटी बरेच दिवस वाट पाहून बन्याला ते पुस्तक स्वतःच खरेदी करून सचिन च्या मित्राच्या रूम मेट ला द्यावे लागले।

ह्या प्रसंगाने बन्या बराच शहाणा झाला होता. आता तो मन लावून त्याचे काम पण करत होता आणि स्वतःचे सर्टिफिकेशन पण करत होता.तो बराच नोर्मल पण झाला होता. एक दिवस मला बोलवायला आला
“चहा ला येतोस?”
“चल”
मी लगेच त्याच्या बरोबर गेलो. बन्या फारच खुशीत दिसत होता. कुठे तरी बाहेर जाऊन आला होता. मी त्याला विचारलं
“कुठे बाहेर गेला होतास?”

त्याचे पुढचे उत्तर ऐकून मला चहाचा कप फोडूनच टाकावासा वाटला, अस वाटलं खूप हसत सुटावे, त्याला धरून खूप मारावे, स्वतःचे डोके दगडावर आपटून घ्यावे अश्या मिश्र फीलिंग्स माझ्या मनात आल्या. बन्या एवढा सगळ होऊन सुध्धा इंटरव्यू ला गेला होता आणि कंपनी होती “sap labs”